Bitcoin madenciliğinin sebep olduğu karbon oranı hakkındaki verileri dün bu yazımızda sizlerle paylaşmıştık. Şimdi de Bitcoin ağının tükettiği enerji miktarının diğer ödeme sistemleriyle karşılaştırılmasına bir göz atalım…
Bitcoin Ağı ve Diğerleri
Bitcoin ağı tarafından tüketilen enerjinin bir perspektife konulabilmesi için, VISA gibi farklı ödeme sistemleriyle karşılaştırılması yapılabilir. Çeşitli kaynaklardan elde edilen verilere göre VISA tüm operasyonları için dünya genelinde toplamda 674.922 Gigajoule enerji tüketmiştir. Bu da VISA’nın yaklaşık olarak Amerika’daki 17.000 hanenin tüketimine eşit miktarda tüketim sergilediğini gösterir. Ayrıca VISA’nın 2017 yılında 111.2 milyar işlem gerçekleştirdiği de biliniyor. Elde edilen bu rakamlar sayesinde iki ağı karşılaştırarak Bitcoin’de işlem başına harcanan enerji ile VISA’yı geride bıraktığını ifade edebiliriz.
Aşağıdaki tabloda 100.000 VISA işleminin tek bir Bitcoin işlemi ile karşılaştırılmasını görebilirsiniz:
Bu rakamlar tabii ki tam olarak gerçeği yansıtmıyor. Ancak aradaki fark o kadar büyük ki ne olursa olsun fark kapanmıyor. Öte yandan geleneksel finansal sistemdeki ortalama nakit dışı işlem ile karşılaştırıldığında da ortalama bir Bitcoin işleminin birkaç kat daha fazla enerji tükettiği ortaya çıkıyor.
Alternatifler
Proof-of-work kendini ispatlamayı başaran ilk konsensüs algoritmasıydı. Ancak tek algoritma proof-of-work değil… Son yıllarda proof-of-stake gibi enerji açısından daha verimli algoritmalar geliştiriliyor. Proof-of-stake algoritmasında madencilik yerine bloklar üretildiği için enerji tüketimi çok düşüktür. Dolayısıyla proof-of-work algoritmasına göre enerji tüketimi ihmal edilebilir düzeyde yer alır. Bitcoin için sürdürülebilirliğin arttırılması için böyle bir algoritmaya geçiş yapılabilir. Bunun tek dezavantajı şu anda birçok farklı proof-of-work versiyonunun bulunması ve bunların hiçbirinin henüz tam olarak kendini ispatlayamamış olması olarak karşımıza çıkıyor.
Yazıyı hazırlarken faydalandığımız Bitcoin Enerji Tüketim Endeksi, gelecek için bir öngörü modeli çiziyor. Buna göre madencilerin gelirlerinin %60’ını enerji tüketimine ayırmaları gerekiyor. Bu durumda madencilik yavaş yavaş karsız hale geliyor ve getirisi düşüyor.
